La Ĝardeno de alklimatiĝo (france: Jardin d'acclimatation [ʒaʁdɛ̃ daklimatasjɔ̃]) estas 20 hektarojn vasta amuzparko por infanoj kun bestoĝardeno, kaj aliaj allogaĵoj lokita en la norda parto de la Bosko de Boulogne, en Parizo.
metrostacio: Les Sablons.
Malfermita la 6-an de oktobro 1860 de Napoleono la 3-a kaj Imperiestrino Eugenia, la Ĝardeno de alklimatiĝo de Parizo kaj la Zoologia ĝardeno de Alklimatiĝo kiel ĝi estis unue nomita estas Pariza zoo. Ĝi estis estrita de Isidore Geoffroy Saint-Hilaire, filo de naturalisto Étienne Geoffroy Saint-Hilaire, ĝis lia morto en 1861.
Dum la Sieĝo de Parizo (1870-1871), multaj el la bestoj en la zoo estis kuiritaj kaj servitaj de kuiristo Alexandre Étienne Choron.
De 1877 ĝis 1912, la Zoologia ĝardeno de Alklimatiĝo estis transformita en "Antropologian alklimatiĝon". En koloniisma tempo, la scivolemo de Parizanoj estis altirita de kutimoj kaj vivmanieroj de fremdaj popoloj. Nubianoj, Boŝmanoj, Zuluoj kaj multaj aliaj Afrikanoj estis "expoziciitaj" en homoĝardeno. La ekspozicioj ĝuis grandan sukceson. Nombro da vizitantoj al la ĝardeno duobliĝis, atingante milionon.,
La parko inkluzivas misformajn spegulojn, miniaturan golfon, trajneton kun etŝpura fervojo, rajdadon de poneoj, pupteatron, kaj artan muzeon por infanoj ("Musée en Herbe") interalie.
