Ginkaku-ji (japane: 銀閣寺, arĝentpavilona templo) estas budhisma templo en la nordorienta parto de Kioto, Japanio. Ĝia oficiala nomo estas Jisho-ji (慈照寺, templo de la brila graco).
La halo de Kuan Yin estas la ĉefa konstruaĵo de la templo, ĝi estas konata sub la nomo Ginkaku, la arĝenta pavilono.
La arĝenta pavilono estis konstruigita en 1474 de la ŝoguno Ashikaga Yoshimasa, kiu intencis krei ekvivalenton al la ora Kinkaku-ji, kiun lia avo Ashikaga Yoshimitsu konstruigis.
La Ginkaku estintus tegita de arĝento, kiel la Kinkaku estas de oro, sed pro la daŭro de la Onin-milito, kiu ekis kelkajn jarojn pli frue, en 1467, la konstruado estis haltigita kaj la arĝenta tegaĵo neniam metita sur la pavilonon.
Same kiel Kinkaku-ji, ankaŭ Ginkaku-ji estis planita kiel restejo por la ŝoguno. Ashikaga Yoshimasa dum sia regno favoris la tradician kulturon kaj la tiamaj realigaĵoj estas nuntempe konataj sub la nomo Higashiyama bunka, la kulturo de la orientaj montoj.
Laŭdire kiam Yoshimasa retiriĝis en la pavilonon, li sidis tie, observis la trankvilon kaj belecon de la ĝardeno, fortiĝis la Onin-milito kaj Kioto brulis ĝisfunde. En 1485 Yoshimasa fariĝis zen-budhisma monaĥo kaj post lia morto la pavilono iĝis budhisma templo kaj estis renomita al Jisho-ji.
Aldone al la konstruaĵo de la pavilono la ĉirkaŭa ĝardeno havas multajn arbojn kaj diversajn specojn de musko. La japana ĝardeno estis verŝajne planita de Soami granda pejzaĝartisto. La roka kaj sabla ĝardeno de Ginkaku-ji estas tre fama. La sabla piramido, kiu estas nun parto de la ĝardeno, simbolas laŭdire Fuji-monton.
